Tagarchief: Avondmaal

We hebben elkaar nodig

tekst meditatie op de gebedsbijeenkomst van het Gereformeerd Appèl, zaterdag 5 september 2015, doorgeefbrief 59 (februari 2016), opgenomen in Om Christus’ wil. Kerkelijke eenheid in overdenkingen en gebeden (Jubileumbundel) 2016, 315-317

In de kerk wordt veel te veel gepraat. Wat er voor mensen werkelijk toe doet wordt gedaan — gekust, gegeven, gedragen — of heeft aan een enkel woord genoeg — ik houd van jou, vergeef me, ik ben er. Christenen zijn mensen. Het kan voor ons moeilijk anders zijn. Het Woord dat de kerk schept is zo’n enkel onuitputtelijk woord van Jezus: Ik ben opgestaan, voor jullie. En de kerk die erdoor geschapen wordt krijgt al doende vorm: de vorm van doop en avondmaal, van biecht en ordinatie, van lied en zalving en hulp metterdaad. Jezus leeft. Zijn lichaam ligt niet stil. Het beweegt, al doende. Het heeft aan een enkel Woord genoeg.
Lees verder →

Over avondmaal en kerkrecht

Pro Ministerio 44 (2015) 2,5-9

De kern van het evangelie is dat ons iets overkomt. In het duister van kwaad en sterven gaat de zon van Gods genade over ons op. Vanouds wordt dat in de kerk elke zondagmorgen, elk ‘klein Pasen’, gevierd. We laten alles achter en gaan even een uur in de zon zitten, troostend en warmend, verhelderend en kleurrijk. Wat ons overkomt is veel groter dan we kunnen uitspreken. Lees verder →