… en geen feestje kunnen bouwen
Nu ik toch bezig ben… Hauerwas again:
Ik begon me te realiseren dat katholieken zich niet ‘heilig’ hoeven te gedragen in de eredienst omdat ze denken dat God toch wel zal opduiken. Als de priester daar vooraan het goed doet is er niets dat zij kunnen doen om te verhinderen dat God aanwezig is in de eucharistie.
Wat een contrast met protestanten, die meestal meer geloven in de ‘reële afwezigheid’ dan in wat voor aanwezigheid dan ook. Wij moeten heel ‘heilig’ zijn omdat we bang zijn dat ‘God’ anders weg zal gaan. Ik vermoed dat één van de redenen waarom protestanten zo ernstig zijn in de eredienst is dat wij onbewust ervan uitgaan dat er geen verschil is tussen wat er met onze eigen subjectiviteit gebeurt en met God. Hoe moeilijk ik het ook kan hard maken, ik denk dat dit een reden is waarom protestanten niet in staat zijn een feestje te bouwen in de dienst op de manier waarop katholieken dat kunnen.Stanley Hauerwas, In Good Company, 88.
Ik zie dat Hauerwas de kunst van het generaliseren aardig meester is. Het is onzinnig om over de ruggen van ‘de protestanten’ of ‘de katholieken’ je avondmaalsvisie erdoor te willen drukken. Typisch iets om aan een gemeente over te laten wat ‘een feestje bouwen’ is. De protestanten die ik ken zijn geen strebers naar heiligheid maar erkennen dat ze als gebroken mensen de gebroken Heer nodig hebben. Prima om daar zo nu en dan bij het Avondmaal aan te denken.Erg makkelijk om dat aan de priester over te laten en de aanwezigheid van God af te laten hangen van de voltrekking en interpretatie van het ritueel.Ik hoop niet dat Gods aanwezigheid afhangt van de manier waarop wij onze rituelen vorm geven, maar dat wij Gods aanwezigheid meer ervaren door de vormgeving van onze rituelen. Het ritueel is er voor de mens en niet andersom.