Het trieste einde van het preekconsent van David Heek in de GKv brengt bij mij vooral de vraag boven: hoe leerbaar zijn wij eigenlijk? Wij — niet alleen David. Iedereen die in een gereformeerde kerk zijn geloof beleden heeft, heeft ook beloofd leerbaar te zijn: aanspreekbaar, corrigeerbaar, open voor aanvulling, voor dat het ook anders kan zijn dan je denkt. Maar we vinden het over het algemeen maar machtig moeilijk, geloof ik.
Natuurlijk is het evangelie niet bij ons begonnen, maar wij hebben het wel begrepen zoals niemand anders in onze omgeving. Het moet zoals wij het voor ons zien, passend bij onze ‘visie’, met onze ‘passie’, en laat niemand ons hinderen bij onze ‘missie’. Wat wij vinden mogen wij zeggen en wie dat dom, kwaadaardig, brutaal, kwetsend, zorgwekkend, onbenullig of nog wat vindt, kan de pot op. Ik geloof niet dat ik degene ben die daar verder veel van mag zeggen.
Toch vind ik het jammer dat we ook in de kerken steeds minder leerbaar lijken te worden. Jammer dat het populistisch plebejer-dom van de PVV ook een christelijke/(ex)kerkelijke variant lijkt te krijgen. Jammer dat ook reacties op deze affaire zo voorspelbaar zijn, niet eens meer geïnteresseerd in de altijd complexe werkelijkheid. Jammer dat je kunt wachten op de volgende affaire tussen over en weer nauwelijks leerbare mensen. Jammer dat …
Met de jaren geloof ik meer dat radicaal christen zijn begint bij radicale leerbaarheid en met de jaren zie ik meer dat radicale on-leerbaarheid alleen maar resulteert in de volgende vage sekte van doe-het-zelf christenen, van wat voor snit dan ook. Zonde.
Maar ja, geloof nooit een dominee…
nav ‘leerbaarheid’ in reactie een paar gedachtes op mijn blog gegooid! 🙂
Waardevol signaal, Wim. Los van de vraag welke rol de #begeleidingscommissie en #classis hebben gespeeld, kun je jezelf afvragen, als je zoiets overkomt – in dit geval #David Heek -, of de Here daarmee misschien een bepaalde bedoeling heeft in je leven. Ik heb daar persoonlijk enige ervaring mee. Dat lijkt me vruchtbaarder dan jezelf tekortgedaan of verongelijkt te voelen en ‘op te komen voor je rechten’. In de #CGK zijn heel wat kandidaten voordat ze de kansel op mochten, door hun beoordelaars afgewezen. Misschien dat ze daarom wat anders met zo’n verschijnsel omgaan. Ik hoop overigens van harte dat het nog goed komt tussen David (plus zijn sympathisanten) en de #vrijgemaakte kerken.