Preek over Lucas 18:15-17

orde middagdienst
votum en groet
zingen: NGK 165
gebed
Schriftlezing Lucas 18:9-30
zingen: Opwekking 461
preek over Lucas 18:15-17
zingen: Opwekking 518
doop Hanna van Zadelhoff (formulier III)
zingen: NGK 45
inzameling gaven
zingen: NGK 111
zegen

God is goed in heel eenvoudige dingen. Mensen zijn er goed in om eenvoudige dingen heel ingewikkeld te maken. Vanmiddag wordt Hanna gedoopt. Dat is één van die heel eenvoudige dingen van God. Laten wij dan vanmiddag eens proberen dat eenvoudig te houden. Dat is tenslotte wat de Here Jezus in dit stukje Lucas ook aan ons vraagt: mensen, houd het nu eens simpel. Het is met ons allemaal niks ingewikkelder dan het straks gaat met Hanna. Houd dat nu ook eens zo.

Straks kunnen we allemaal zien hoe eenvoudig het bij Hanna is. Zij doet niks. Jochem en Marjolijn houden haar vast, houden haar op voor God. En God zegt: Hanna, jij mag mijn kind zijn. Kijk maar naar het water, in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest. Eenvoudiger kan het niet. Hanna is er gewoon. Dat is genoeg. Ze heeft niks gepresteerd, ze stelt nog niks voor. Dat hoeft voor God ook allemaal niet. Gewoon er zijn is voor God zat. Klaar.

En wij zitten er allemaal bij. En wij zijn er ook gewoon. Dat is voor God zat. God is echt een heel eenvoudig iemand. Hij is er en jij bent er. Mooi. Dan kan Hij gewoon en eindeloos eenvoudig tegen jou zeggen: ik wil jou als mijn kind. Als het aan God ligt hoeft het niks ingewikkelder te worden. Niemand hoeft voor God meer te doen dan Hanna doet, en dat is helemaal niks, nul komma nada.

Misschien moet je echt wel God zijn om zo eenvoudig te zijn. Het hoort bij dat God liefde is. Ik zal je er een ezelsbruggetje bij geven. Heb ik een tijdje geleden eens van Joop hier geleerd. Als je in het Engels zegt: houd het simpel, sukkel, dan krijg je: keep it simple stupid. Neem de eerste letters daarvan en je leest: kiss, kus. Waar gaat het helemaal om in het christelijk geloof? Simpel: laat je kussen door God. Laat Hem nou eens gewoon simpel van jou houden. Dat is alles, en het blijft tot in alle eeuwigheid alles. Alles wat wij daarbij verzinnen maakt iets heel eenvoudigs alleen maar ingewikkeld. En waarom zouden we dat nou doen? Hebben we daar iets aan dan? Welnee, daar heb je alleen maar last van. Laat je nou gewoon kussen door God. Hij wil niks liever. Hij is zo eenvoudig. Kijk maar naar Hanna straks. Zij is er gewoon en God kust haar.

Laten we er even wat omheen lopen hier in Lucas en er steeds op letten hoe eenvoudig het is bij God. We begonnen met met lezen bij dat verhaal over die Farizeeër en die tollenaar. Die Farizeeër, is die er gewoon, bij God? Welnee. Hij staat daar hele verhalen te houden. Dit heb ik gedaan en dat, en zo gedraag ik me, dank U wel, God, U houdt vast wel van me. Kijk eens, God, ik leef netjes, bent U ook niet trots op me? Dat is dus allemaal veel te ingewikkeld voor God. Het werkt gewoon niet bij iemand die zo eenvoudig is als Hij. Wat werkt is er gewoon zijn. Zoals die tollenaar. Wees mij, zondaar, genadig. Sorry, God, hier ben ik, ben een mislukkeling, weet U ook wel. Ik weet ook niet beter dan maar gewoon bij U binnen te lopen. Help me.

Perfect. Zo simpel als wat. Dat is het niveau waarop God leeft. Hier ben ik. Ik heb niks gepresteerd, stel niks voor, zeker niet voor U, maar help me. Die tollenaar probeert niks meer te wezen dan Hanna straks. Hij is er gewoon. En verdraaid nog aan toe, God is er ook gewoon, net zo gewoon. Die tollenaar gaat naar huis als iemand die rechtvaardig is in de ogen van God: goede opstelling. Dat is het is. Zo simpel. Laat je nou gewoon bij God binnendragen, net als Hanna. Wat je allemaal bereikt hebt, gedaan hebt, uitgevreten hebt, het is allemaal niks niet interessant. Veel te ingewikkeld voor God. Wees er, laat je kussen door God. De rest is ingewikkelde bagger.

Aan de andere kant van dat stukje over die kinderen staat dat verhaal over die rijke man. Wat zegt Jezus eigenlijk tegen die man? Maakt hij alles ingewikkeld? Ja, dat zouden wij zomaar denken. Stel je voor dat jij iemand bent met vijftien miljoen vermogen, een inkomen van zes ton per jaar en een bonus van twee ton als je je werk goed doet, en er komt iemand langs die zegt: verkoop de hele boel, geef alles weg, zeg je baan op en volg mij. Dat vinden mensen maar ingewikkeld, toch? Ik zou daar wel even over moeten nadenken. Maar als je nog eens kijkt? Eigenlijk zegt Jezus gewoon tegen die man: wees er nou maar gewoon, jij bent goed genoeg; het gaat God om jou en niet om al die dingen die jij hebt en die jij doet, of om al die geboden die jij houdt. Dat is allemaal veel te ingewikkeld. God is heel simpel. Hij houd gewoon van jou. Laat je nou eens gewoon, net als Hanna, bij God binnendragen. Je hebt niks in deze wereld meegebracht, je gaat er ook niks uit meenemen. Dat hoeft allemaal ook niet. Keep it simple stupid. Laat je als de mens die jij bent kussen door God.

Als we dan terugkomen bij dat stukje over die kinderen zien we dat de leerlingen juist dat niet gepakt hebben. Daarom is Jezus ook zo chagrijnig hier: láát die kinderen! Die kinderen zijn er gewoon en dat is het niveau waarop God leeft en werkt. Wat je gepresteerd en bereikt hebt of wat je verkeerd gedaan hebt en waar je in mislukt bent dat is gewoon niet interessant voor God. Jij bent interessant voor God, gewoon omdat je er bent. De hele rest is veel te ingewikkelde rommel. Ingewikkelde mensenrommel. God is veel eenvoudiger dan wij. Hij wil ons gewoon kussen. Gewoon jou en jou en jou en mij. Houd het dan ook zo simpel: laat Hem.

Dat is het geheim hier. Het is echt veel eenvoudiger dan wij het zomaar weer maken. Dan lezen we dit stukje en zeggen we: ja, je moet wel geloven als een kind. Open en naïef en vol vertrouwen. En dan maken we het ook weer ingewikkeld. Doen we of geloven een soort van prestatie is, die kinderen nog goed afgaat, maar volwassenen veel minder.  Maar het gaat echt met ons net als met Hanna. Zodra iemand denkt dat geloven een prestatie is, in die zin: Hanna gelooft helemaal niet. Wat is dat nou voor onzin? Heb je wel eens een baby zien geloven? Hanna is er gewoon. En God kúst haar! Laat Hem. Laat Hem jou kussen. Dan ben je bij het echte geloof aangekomen. Niet maar geloven als een kind, maar echt geloven. Geloven betekent niks anders dan er gewoon zijn en God jou laten kussen, God van jou laten houden. De hele rest is ingewikkelde rommel die niet bij God past.

Laten we het vanmiddag nou eens echt zo eenvoudig houden. Hanna is er gewoon. Wij zijn er gewoon. God is er gewoon. God houdt van ons en wil ons als zijn kinderen. Dat is alles. Laat je dan kussen door Hem. Denk niet: ik moet eerst dit of ik moet eerst dat veranderen. Dat is allemaal voor God veel te ingewikkeld. Je hebt van die mooie posters, die her en der in het land hangen. Ik zag er gisteren nog een paar in Kampen: God bestaat, en jij? Simpel hè? Ja, maar alles wat het ingewikkelder maakt, is rommel. God is er gewoon. En wij zijn er ook gewoon, net als Hanna. Het is echt niet nodig om meer te doen of om meer bereikt te hebben dan Hanna, dat God van jou houdt. Alles wat je meer probeert staat je alleen maar in de weg. Het koninkrijk van God ga je alleen maar binnen door er gewoon te zijn en het helemaal te ontvangen als een kind, net als Hanna. Het echte leven ontvang je alleen door je door God te laten kussen. Keep it simple stupid. De rest is rommel. Amen.

gehouden in: Loenen-Abcoude, 19 maart 2006