Meditatie over Jesaja 2:2-5

Verlangen naar diepe vrede

Je hoeft de muziek niet mooi te vinden en ook geen fan van Michael Jackson te zijn om toch even stil te worden bij deze clip [van Heal the World]. Ik denk niet dat hier iemand is die er niet naar verlangt dat zoiets echt zou gebeuren. Beelden en woorden raken aan de diepste laag in ons hart: laat het eens echt diep vrede zijn. Vrede waarin geen kinderen meer verwaarloosd worden, waarin geen oorlog meer gevoerd wordt en mensen wreed gedood worden. Vrede waarin we blij kunnen zijn, kunnen dansen en zingen. Nooit meer op je hoede zijn, al je pantsers en maskers af kunnen leggen, vrijuit kunnen leven en ademhalen. Er geen rekening meer mee hoeven te houden dat anderen toch altijd eerst zullen gaan voor hun eigen belang en misschien wel over jou heen zullen lopen op hun eigen weg. Wapens weg kunnen gooien, nooit meer nodig.

Laat het vanavond maar even de avond van dat verlangen zijn. We staan er niet alleen mee op aarde. Over de hele wereld zijn mensen bij elkaar in hetzelfde verlangen. En over de hele wereld ook zoeken mensen er vanavond contact over met God zelf. We zingen ervan en bidden ervoor. En we mogen het merken en horen: ook de levende God zelf deelt dit diepe verlangen van mensen, al heel lang. Luister maar naar de stem van een oude profeet. Jesaja sprak al honderden jaren vóór Christus namens zijn God de volgende woorden:

2 Eens zal de dag komen dat de berg
met de tempel van de HEER rotsvast zal staan,
verheven boven de heuvels, hoger dan alle bergen.
Alle volken zullen daar samenstromen,
3 machtige naties zullen zeggen:
‘Laten we optrekken naar de berg van de HEER,
naar de tempel van Jakobs God.
Hij zal ons onderrichten, ons de weg wijzen,
en wij zullen zijn paden bewandelen.’
Vanaf de Sion klinkt zijn onderricht,
vanuit Jeruzalem spreekt de HEER.
4 Hij zal rechtspreken tussen de volken,
over machtige naties een oordeel vellen.
Zij zullen hun zwaarden omsmeden tot ploegijzers
en hun speren tot snoeimessen.
Geen volk zal nog het zwaard trekken tegen een ander volk,
geen mens zal meer weten wat oorlog is.
5 Nakomelingen van Jakob, kom mee,
laten wij leven in het licht van de HEER.

Dat zijn woorden die verlangen wekken en verlangen wakker houden. Tot en met in de clip en de tekst van Michael Jackson komen ze terug. Terecht. Ze weerspiegelen het diepe verlangen van de grote God van hemel en aarde. Terecht dus ook als we vanavond met heel dat verlangen van ons naar echte, diepe vrede in de kerk zijn en naar deze God toegaan en het met hem delen.

Nog meer terecht zelfs dan in de tijd van Jesaja, vijfhonderd-nog-wat jaar vóór Christus. Want we vieren met Kerst dat God het maar niet bij woorden die verlangen wekken heeft gelaten. Hij is zelf op aarde gekomen, in de persoon van Jezus. In hem is heel dat diepe verlangen van God en mensen vlees en bloed geworden. Verlangen is één ding, er echt iets aan doen is wat anders. Deze Kerstdagen vieren we dat God er in ieder geval zelf iets aan is komen doen. Hij heeft niet maar een plekje in zijn hart gemaakt voor anderen en een bijdrage geleverd. Hij heeft laten zien dat heel zijn hart verlangt naar echte vrede op aarde. Hij is bereid om in de Zoon van zijn hart, de geliefde, zelf te komen, zelf zich te geven om weer vrede te stichten en alles recht te zetten. Hij is begonnen met rechtspreken en recht zetten, met goed maken en heel maken. Een mensenleven lang op aarde heeft hij gewijd aan genezen, goed doen, heel maken, vergeven, recht spreken en recht zetten. Wie niemand zag staan zocht hij op, wie niemand zag liggen liet hij weer lopen en dansen. En dat was nog maar het begin. Hij zal het eens helemaal voltooien.

Dat zorgt ervoor dat we naar zo’n clip kunnen kijken zonder alleen maar het gevoel over te houden van: was het maar waar… Michael Jackson’s nummer Heal the World is een kaskraker geweest, maar de wereld is er nog steeds niet beter van geworden. Zelfs heel in het groot, als het gaat om het belang van ons allemaal op aarde, zijn de wereldleiders afgelopen weken niet in staat geweest een echt akkoord over het klimaat te bereiken. Niet alleen president Obama vindt dat we daar terecht teleurgesteld over zijn. Het kleine kortzichtige eigenbelang blijkt toch weer de dienst uit te maken. En we weten dat er veel mensen door zullen lijden en sterven. We kunnen kennelijk als mensen onder elkaar verlangen wat we willen, we krijgen het niet voor elkaar. Over onze eigen schaduw kunnen we niet heen springen.

Echte hoop dat ons verlangen eens werkelijk wordt vervuld is er alleen als God zelf optreedt als koning, rechtspreekt over de volken en mensen gaan leven in het licht van de Heer dat over hen is opgegaan. Een plekje voor anderen in ons hart maken is mooi en goed, maar kennelijk niet genoeg. Er gebeurt pas echt iets als God zelf mensen helemaal van binnenuit verandert en nieuw maakt, nieuw van hart en ziel en lijf en leden. Daar is hij mee begonnen in Jezus Christus, onze Heer. Dus hopen we opnieuw en vertrouwen we op hem. We mogen leven in zijn Geest en er al iets van merken, in liefde en vrede. Elk begin van echte vrede hier is een teken dat hij die vrede eens volmaakt wil geven. Dan zal geen mens meer weten wat oorlog is, of ruzie, of verwaarlozing, of haat, of eenzaamheid, of …

Laten wij daarom vanavond ons verlangen naar vrede, in het groot op aarde en in het klein in ons eigen leven, vooral delen met God, in Jezus Christus. We zingen zo verder voor hem als het licht van de wereld zelf en knielen al zingend voor hem neer. Denk dan allemaal vooral aan je eigen verlangen naar vrede. Wat leeft er in je hart, waar je zo graag rust van zou krijgen, klein of groot, dat maakt niet uit. Iedereen heeft een kaarsje gevonden op zijn of haar stoel. Als we straks Komt allen tezamen zingen, kom dan vooral naar voren, steek je lichtje aan aan deze grote kaars, denk erbij aan jouw eigen verlangen, en zet het neer op deze tafel als teken dat je wat in je hart leeft wilt delen met God, met Jezus. Hij is er al mee aan het werk. Daarom kunnen we vrolijk zingen en vanavond toch al in vrede naar huis gaan. Ere zij God en vrede op aarde, voor mensen en dieren en dingen, ook voor jou.

Laten we zingen en na afloop het glas heffen. Dankzij Jezus.

gehouden in de Tituskapel, Amsterdam, 24 december 2009