Fundamentele non-communicatie rond een Open Brief
Radix, jaargang 27 (2001) 1 (mei 2001)
Radix, jaargang 27 (2001) 1 (mei 2001)
Nederlands Dagblad, 26 maart 2001
Zaterdag is er een vrijgemaakt-gereformeerde studiedag over Gemeente en Predikant. Op 7 april houden christelijke gereformeerde ambtsdragers hun voorjaarsconferentie. Zal daar ook de problematiek aan de orde komen van predikanten die jaar in jaar uit door dezelfde kritische gemeenteleden worden bestookt? Lees verder
Nederlands Dagblad, 23 mei 2000
De gereformeerden buiten de directe omgeving van de vier grote scholengemeenschappen mogen niet in een bedelaarsrol worden geduwd. De sterk toegenomen kosten van het vervoer naar die scholen zijn het gemeenschappelijke probleem van alle ouders rond die scholen. Dat betoogt ds. W. van der Schee uit Loenen aan de Vecht in een reactie op de ZoZ-reportage onder de kop ‘Retourtje gereformeerde school wordt te duur’ (ND 20 mei). Lees verder
Bij de Tijd, jaargang 8 (1999-2000) 8 (april 2000)
Bent u het ook zo zat? Ik bedoel dat verlammende laatste-der-Mohikanen-gevoel onder orthodox-gereformeerde christenen: de tijdgeest is gevaarlijk, wat er zoal over de wereld verteld wordt maakt ons er niet geruster op, onder niet-orthodoxe christenen is verval en weekhartige leuterpraat aan de orde van de dag. en wij zijn alleen overgebleven om het u aan te zeggen. Vervolgens gaan we dat doen, ontdekken een kloof zonder brug, roepen om het hardst dat we het allemaal ook niet meer zo zeker weten. en keren terug naar de put waar we toch al inzaten. Lees verder
Bij de Tijd, jaargang 8 (1999-2000) 6 (februari 2000)
De bijbel, dat enorme, veelomvattende geheel van zesenzestig verschillende boeken, geschreven binnen een tijdsverloop van een duizend jaar – valt daar op de een of andere manier grip op te krijgen? Kunnen we een grote lijn in de bijbel ontdekken, die ons houvast geeft, zodat we de verhalen en teksten kunnen plaatsen en iets van hun eigenheid begrijpen? Lees verder
Bij de Tijd, jaargang 8 (1999-2000) 3 (november 1999)
We hadden kunnen staan praten in een luw hoekje op een feest. Het was intussen een jaar of wat geleden dat hij geloof en kerk de rug toe had gekeerd. Over het algemeen ging het hem best wel goed. Ook zijn ziel zat goed in z’n vel. Ja, hij was op zichzelf aangewezen, maar dat was geen probleem. Lees verder
Bij de Tijd, jaargang 8 (1999-2000) 3 (november 1999)
Hoe actief ben jij eigenlijk bij de viering van het avondmaal? Wat betekent dat wat jij doet aan tafel? Wat wil jij daarmee zeggen? Waarom zegt Jezus bij de instelling van het avondmaal: ‘Doe dit tot mijn gedachtenis’, blijven jullie dit doen om Mij te gedenken? Lees verder
Bij de Tijd, jaargang 8 (1999-2000) 2 (oktober 1999)
Een hemel op aarde, dat lijkt me wet wat. Stel je voor, ons leven, van alle gemakken voorzien. Alle mensen houden van elkaar. Geen ruzie. Geen gezeur. Niemand zegt meer: ik ben misselijk van je. Je krijgt de aandacht die je nu zo mist. Eindelijk kom je tot je recht en aan je trekken. Zorgde God daar maar weer eens voor. Nu houdt Hij zijn hemel helemaal voor zichzelf, en laat ons hier de ontnuchtering van dat stukje paradijs op aarde dat van die stukjes kokos tussen je tanden achterlaat. Wij krukken maar aan, terwijl God er warmpjes bij zit. Eigenlijk best asociaal van Hem. Lees verder
Pro Ministerio 28 (1999) 4 (september 1999)
Tegen de tijd dat u dit zit te lezen zal in Leusden wel duidelijk zijn geworden wat de komende jaren de ruimte in de kerken is om met elkaar van mening te verschillen over sabbat en zondag. Hoe dat ook zij, ik ga er van uit dat dit geen invloed zal hebben op de ruimte in PM. Min of meer op verzoek van de redactie geef ik hier een bewerking van een tekst die ik een paar jaar geleden eens als bijlage bij een kerkblad in Loenen heb gegeven. Lees verder
Bij de Tijd, jaargang 8 (1999-2000) 1 (september 1999)
Neem nou Genesis 1. Op zichzelf een glashelder verhaal. God doet net of Hij een mens is: Hij volgt de werkweek van iedere ambachtsman. Hij overlegt bij zichzelf, denkt na, en maakt stukje bij beetje zijn meesterstuk voor het gilde van de scheppers. En als het klaar is geniet Hij van zijn werk. Hoe wonderlijk hei alles ook is wat hier gebeurt, het is tegelijk verbluffend herkenbaar: de grote God, de machtige, die spreekt en het is er, die beveelt en het gebeurt (Psalm 33:9). Hij geniet van zijn voltooide werk als de grootmoeder die haar afgebreide trui eerst maar eens een dag op de kastdeur hangt om te zien boe mooi-ie is. Haast vanzelf voel je met God mee: wat was Hij blij toen alles zo mooi geworden was! Lees verder