De Reformatie 89 (2013-2014) 11,238-239 (21 februari 2014)
Het is even wennen: een tekst schrijven die pas een tijd later gelezen gaat worden. Nieuws over de synode hoeft u in deze rubriek niet te verwachten. Dat hebt u al lang op internet of in één van de dagbladen kunnen lezen. Op verzoek van de redactie geef ik wat eigen gedachten bij wat ik als afgevaardigde zoal meemaak. Lees verder
Nederlands Dagblad 10 oktober 2013
als ‘Verschuilen achter barmhartigheid’ gepubliceerd in: Nederlands Dagblad 19 december 2012
Meer dan andere jaren heb ik dit jaar last van de tijd van Advent. Hoe meer ik me realiseer wie er ruim tweeduizend jaar geleden gekomen is, des te meer kriebelt het. Stel dat de Jezus die straks verschijnt in macht en majesteit echt lijkt op de Jezus over wie de evangeliën in de bijbel vertellen. Stel dat hij echt een zoon is die op zijn vader lijkt en oordeelt met de eenvoud van het Oude Testament. Lees verder
als ‘Bijbelkennis leer je in de praktijk’ gepubliceerd in: Nederlands Dagblad 12 mei 2012
… Natuurlijk is de parate bijbelkennis van christelijke jongeren vergeleken met vroeger afgenomen (ND, 5 mei). Immers, alle parate kennis is afgenomen. Dat is erg. Maar er is iets wat nog veel erger is. Lees verder
De Reformatie 87 (2011-2012) 12,248-251 (9 maart 2012)
In juni gaat de synode van Harderwijk verder met de behandeling van de Werkorde, een nieuwe versie van de kerkorde, tegen die tijd in concept drie 1. De voorbereidende deputaten hebben het nu druk. Wij hebben intussen de tijd om nog eens van afstand te kijken naar de huidige kerkorde-in-opbouw. Voor wat voor beslissing staan de broeders in Harderwijk straks?
Lees verder
De Reformatie 87 (2011-2012) 3,28-30 (4 november 2011)
Als gereformeerden iets leren van de rooms-katholieke kerk, kan dat? Wie eens serieus in de roomse spiegel durft te kijken ziet dat het niet alleen kan, maar dat het ook hoog tijd is dat we het doen. Loop maar gewoon een willekeurige katholieke kerk binnen. Wat zie je dan? Lees verder
Wegwijs jaargang 65, nr. 3,9-11 (mei/juni 2011)
Als we letten op de mensen rond Jezus kan vooral opvallen dat ze vaak niet reageren zoals wij. Je merkt dan hoe ‘anders’ ze zijn dan wij. De Bijbel is geschreven in een cultuur die niet lijkt op de onze. Mensen waren helemaal niet geïnteresseerd in hoe zij zelf dingen beleven. Ze waren zich veel meer bewust van hoe anderen naar hen keken dan dat ze naar zichzelf keken. Het was veel belangrijker ‘van wie je er eentje bent’ dan wie je zelf bent: je bent juist wie je bent doordat je bij een familie, een dorp of een volk hoort. Psychologie, je van jezelf bewust zijn, bij jezelf ‘naar binnen’ kijken, al dat soort dingen komen in de Bijbel net zo min voor als vliegtuigen. Lees verder
Wegwijs jaargang 65, nr. 3,4-6 (mei/juni 2011)
Bij zijn leven hier op aarde riep Jezus allerlei mensen om Hem te volgen. Twaalf ervan riep Hij op een speciale manier. Zij moesten ‘met Hem’ zijn en werden later als apostelen uitgezonden (Mar. 3:14). Wanneer wij de evangeliën lezen proberen we haast vanzelf ons in hen te verplaatsen: wat als ons dat eens overkomen was? Dat maakt lezen spannend. Maar het is ons intussen niet overkomen, maar hen. Alles wat we weten over Jezus’ leven in Israël weten we via deze mensen en wat zij erover hebben doorgegeven aan anderen. Zij waren ooggetuigen en zijn daarmee ook onze ogen en oren geworden. Lees verder
De Reformatie 86 (2010-2011) 13,276-279 (25 maart 2011)
Hoe ver het kerkrecht in onze kerken inmiddels dichtgetimmerd is, weet ik eigenlijk niet. Wij hebben in Amsterdam behoorlijk wat eigen speelruimte. Dat kan ook in gereformeerd kerkrecht. Het bevoel bekneld te zitten in een kerkrechtelijk dwangbuis zit voor een goed deel tussen de oren. Lees verder
Nederlands Dagblad, 3 april 2010
Zonder werkelijke zelfveroordeling is het onmogelijk om vergeving te vragen, laat staan die te ontvangen. Goedkope genade stimuleert volgehouden dadergedrag. Dat we mogen leven is het wonder van morgen. Lees verder