Onderweg 3 (2017) 2,27 (21 januari 2017)
Als er iets is waar je juist als christen telkens weer bij bepaald kunt worden, dan is het dat de schepping van de Levende altijd weer levendiger is dan wij vatten kunnen. Lees verder
Categoriearchief: Artikelen
Zonder toeschouwers
Onderweg 2 (2016) 21,35 (12 november 2016)
Een kerkdienst verdraagt geen toeschouwers. Ze verwacht alleen deelnemers. Lees verder
De Kerk als fractal
Onderweg 2 (2016) 20,60-63 (29 oktober 2016) (ten opzichte van de eindredactie op een aantal nodige punten bijgewerkte versie)
In een themanummer over de toekomst van de kerk moet het ook gaan over de toekomst van het kerkverband. Nu zou je daar snel klaar mee kunnen zijn. Over de volle breedte van protestants Nederland zie je namelijk dezelfde tendens richting een marginaal kerkverband: groepen relatief losstaande gemeenten, voorzien van een zo klein mogelijke dienstenorganisatie voor opleiding en financiering van werkers in de gemeenten, probleemoplossing en toerusting. Maar is daar alles mee gezegd? Lees verder
Ketterij
Onderweg 2 (2016) 15,35 (6 augustus 2016)
Het is ook met ketterij en dwaling maar net hoe je kijkt wat bepaalt wat je ziet. Lees verder
Naïef?
Onderweg 2 (2016) 10,31 (14 mei 2016)
Anders dan mensen met spijt, spreken mensen met diep berouw doorgaans behoorlijk de waarheid over zichzelf. ‘In zonde ben ik ontvangen en in ongerechtigheid geboren’ (Psalm 51:7) is zo’n ervaring van berouw. Lees verder
De goeden en de kwaden
Onderweg 2 (2016) 5,31 (5 maart 2016)
Er zijn dingen die God nogal belangrijk vindt, belangrijker dan andere dingen. Recht doen hoort daarbij (Micha 6:8). Lees verder
We hebben elkaar nodig
tekst meditatie op de gebedsbijeenkomst van het Gereformeerd Appèl, zaterdag 5 september 2015, doorgeefbrief 59 (februari 2016), opgenomen in Om Christus’ wil. Kerkelijke eenheid in overdenkingen en gebeden (Jubileumbundel) 2016, 315-317
In de kerk wordt veel te veel gepraat. Wat er voor mensen werkelijk toe doet wordt gedaan — gekust, gegeven, gedragen — of heeft aan een enkel woord genoeg — ik houd van jou, vergeef me, ik ben er. Christenen zijn mensen. Het kan voor ons moeilijk anders zijn. Het Woord dat de kerk schept is zo’n enkel onuitputtelijk woord van Jezus: Ik ben opgestaan, voor jullie. En de kerk die erdoor geschapen wordt krijgt al doende vorm: de vorm van doop en avondmaal, van biecht en ordinatie, van lied en zalving en hulp metterdaad. Jezus leeft. Zijn lichaam ligt niet stil. Het beweegt, al doende. Het heeft aan een enkel Woord genoeg.
Lees verder
Het evangelie van het laatste oordeel
Onderweg 1 (2015) 24,31 (28 december 2015)
Na het verschijnen van de biografie over C. Veenhof begon het al rond te zingen. Als het nieuwste boek over de geschiedenis van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) verschenen zal zijn, zal het nog wel meer stem krijgen. Moeten deze kerken niet dringend schuld belijden over het gedrag van hun leiders in de jaren zestig? Lees verder
Ware kerk
Onderweg 1 (2015) 18,31 (3 oktober 2015)
In de kerk wordt veel te veel gepraat. Wat er voor mensen werkelijk toe doet, wordt gedáán: gekust, gegeven, gedragen – of heeft aan een enkel woord genoeg: ik houd van jou, vergeef me, ik ben er. Woorden die doen wat ze zeggen. Lees verder
Bijdragen
Onderweg 1 (2015) 13,39 (27 juni 2015)
Het was een documentaire over het dagboek van Anne Frank. En ja, ook onze altijd vriendelijke en optimistische minister-president kwam erin voor. Lees verder